Mijn naam is Manon, en ik ben 3de- (en hopelijk laatste-) jaarsstudente agro- en biotechnologie aan hogeschool Odisee in St. Niklaas. Mijn studeeromgeving echter ligt in Tessenderlo, thuis in mijn kamer achter mijn bureau. Ik ben namelijk ingeschreven als afstandsstudent, en kom dus zelden op de campus, zeker nu er ook nog eens coronamaatregelen zijn tussengekomen. Erg vind ik dat niet. Ik hou van mijn Tessenderlo'kese omgeving, met zijn bossen en weidsheid (in Belgische termen natuurlijk). 'S nachts kun je de uilen horen, en in de winter ook de vossen als het paartijd is. Kunnen vossen roepen? Jazeker! Of dat een aangenaam geluid is, is een andere vraag... Wanneer het schemert, of als de zon opkomt, verzamelen de reeën zich op de weides langs het bos, en als je overdag naar boven kijkt, zie je altijd wel een buizerd cirkelen of valkje bidden. Ik hou van de bossen, de heides, de grasvelden, de beekjes en vijvers met al het leven dat daar bij komt kijken, van kikkers, bijen en veldmuizen tot reigers, slakken en marters. Maar ook planten en paddenstoelen trekken al snel mijn aandacht.

Huisdieren, een passie met een dubbel kantje

Naast een natuurfan, ben ik ook een (huis)dierenvriend. Ik heb een hoop huisdieren, en hen trainen en verzorgen is mijn grote passie. Ze maken van mij een gezond en gelukkig persoon. Toch is het de moeite te vermelden dat viervoeters die deel uitmaken van onze menselijke samenleving, ook hun (in sommige gevallen serieuze) impact op het milieu nalaten. Ben ik dan hypocriet om huisdieren te houden terwijl ik de natuur wil helpen? Hm, wie weet. Maar geldt dat niet voor bijna iedereen dan? Vegetariër zijn en toch nog vliegtuigreizen boeken? Eten via korte-keten kopen maar wel massa's bol.com pakjes laten leveren? Een elektrische fiets aanschaffen, maar deze gebruiken als vervanger voor de gewone fiets in plaats van de auto? Er zijn 100den voorbeelden van goede intenties die uiteindelijk niet meer zijn dan dat. Soms echter kan die intentie meer worden, dankzij bewustwording, goede wil en daadkracht. Zo probeer ook ik als huisdier-eigenaar, toch mijn verantwoordelijkheid te nemen en de ecologische voetafdruk van mij en mijn dieren te verkleinen waar ik kan. Ik wil dus ook tips meegeven over hoe je als huisdiereigenaar in het bijzonder, de druk die je viervoeters op de natuur nalaten, kunt verminderen. Het is absoluut niet mijn bedoeling om personen met de vinger te wijzen, maar gewoon om mensen te doen laten nadenken. Het is pas door te weten waar de problemen liggen, dat je er iets aan kan doen.

Natuur: "basis van het leven" of een "ver van mijn bed show"

Ik hou van de natuur, zoveel is duidelijk. Het is iets dat me interesseert, intrigeert en inspireert. Maar naast mijn persoonlijke interesse, is het ook gewoon iets waar we allen afhankelijk van zijn, of je nu een hekel hebt aan wespen, en schimmels vies vindt of niet. De meeste mensen zijn van de natuur een beetje (en een beetje veel) vervreemd, maar dat maakt hen niet minder afhankelijk. Het spreekt voor zich dat we zuurstof, water en grond nodig hebben. Maar voor zuivere lucht, proper water en een vruchtbare bodem heb je een speciaal reguleringssysteem nodig namelijk een hoop levende organismen die perfect op elkaar zijn afgestemd. Ik heb het dan niet gewoon over schattige konijntjes en eekhoorns, maar over miljoenen micro-organismen zoals bacteriën en andere eencelligen. Zij vormen de basis van dit systeem dat wordt verder gehandhaafd door schimmels en planten, die dan weer worden gestimuleerd en gecontroleerd door dieren in de vorm van bestuiving, begrazing, enzovoort. Dit is Ecologie in a nutshell, en naast heel interessant, dus ook van levensbelang. 

Kliederen en klungelen